Środki stylistyczne - fonetyczne i słowotwórcze środki wyrazu

aliteracja

fonetyczny środek stylistyczny; powtórzenie jednakowych głosek lub zespołów głoskowych na początku wyrazów sąsiadujących ze sobą w tekście albo zajmujących analogiczne pozycje w wersie lub zdaniu

augmentativum (zgrubienie)

słowotwórczy środek stylistyczny; wyraz pochodny, wyolbrzymiający i wzmacniający cechy znaczeniowe wyrazu, od którego został utworzony, np. babsko

deminutivum (zdrobnienie)

słowotwórczy środek stylistyczny; wyraz pochodny miniaturyzujący lub emocjonalnie waloryzujący nazywane zjawisko; najczęściej wyraża aprobatę, jest odbierany jako pieszczotliwy, np. kobietka

eufonia

fonetyczny środek stylistyczny; harmonijne ukształtowanie brzmieniowe tekstu polegające na umiejętnym doborze głosek, unikaniu zestawień przykrych dla ucha, trudnych do wymówienia lub dwuznacznych

figura etymologiczna

fonetyczny środek stylistyczny; odmiana paronomazji; celowe zestawienie słów mających wspólną etymologię

instrumentacja głoskowa

fonetyczny środek stylistyczny; celowe skomponowanie brzmieniowe wypowiedzi poprzez taki dobór słów, ze pewne głoski powtarzają się wyczuwalnie częściej niż pozostałe

kakofonia

fonetyczny środek stylistyczny; przeciwieństwo eufonii; przykre dla ucha skomponowanie brzmieniowe tekstu, obejmujące dobór głosek, budowę akcentową, intonacyjną i rytmiczną itd.

neologizm

słowotwórczy środek stylistyczny; nowy wyraz utworzony zgodnie z obowiązującymi normami słowotwórczymi na podstawie istniejących już słów

onomatopeja

fonetyczny środek stylistyczny; wyraz dźwiękonaśladowczy, naśladujący zjawiska pozajęzykowe za pomocą brzmienia słów i układów słownych

paronomazja

fonetyczny środek stylistyczny; celowe zestawienie podobnie brzmiących wyrazów, niezależnie od ich pokrewieństwa