starożytna Grecja moja

Około 1450 r. p.n.e. prawie wszystkie pałace minojskie, z wyjątkiem Knossos, uległy zniszczeniu: podaje się wiele przyczyn: inwazję Achajów (Greków) z Grecji kontynentalnej, katastrofy naturalne (wulkan)

cywilizacja pałacowa (pałac był siedzibą władcy oraz centrum życia społecznego, polit i gospodar, a zarazem magazynem żywności i surowców oraz ich dystrybucji) oraz talassokracja (określenie na dominację Krety na morzu).

dzięki pracom wykopaliskowym prowadzonym przez archeologa Heinricha Schliemanna w 1874 roku,

Achajowie (Achajoi) pojawili się w Grecji w XVI wieku p.n.e. Ich pochodzenie nie jest znane. W połowie XV w. p.n.e. podbili Kretę (a przynajmniej Knossos), przejmując zdobycze cywilizacji minojskiej

„Ludy Morza” zniszczyły państwo Hetytów i zrujnowały centra handl w Syrii, przerywając tym samym dostawy do Grecji mykeńskiej złota, srebra, kości słoniowej i bursztynu oraz w miedzi i cyny niezbędnych do wytopu brązu wykorzystywanego do produkcji broni.

w Lakonii, na południu Peloponezu. Sparta wyrosła na prawdziwą potęgę w VII w. p.n.e. dzięki podbiciu sąsiedniej Mesenii i opanowaniu Peloponezu, stając się największym terytorialnie greckim państwem.

powołał Radę Czterystu, w skład której wchodziło po stu przedstawicieli każdej z czterech fyli, reforma miar i wag, nadał wolność wszystkim sprzedanym za długi

Składał się z byłych archontów. Rozpatrywał sprawy o zabójstwo i przygotowywał wnioski na Zgromadzenie Ludowe. sąd przysięgłych – badał zgodność projektów ustaw z prawem i rozpatrywał apelacje

archonci, pełniący swe obowiązki przez rok, sprawujący funkcje religijne i sądownicze. Było ich dziewięciu, przy czym dodano im sekretarza. stratedzy – wybierani dowódcy wojskowi, po jednym z każdej fyli (razem dziesięciu).

wprowadził wynagrodzenie za sprawowanie urzędów, archontem mógł zostać każdy obywatel

Kolos Rodyjski 281 p.n.e.[4] Grecy 224 p.n.e. Latarnia morska na Faros. Świątynia Artemidy w Efezie 560 p.n.e. spalona przez Herostratesa, a potem najazd Gotów. Posąg Zeusa w Olimpii 435-430 p.n.e.[5] pożar Mauzoleum w Halikarnasie 353 p.n.e. do XV w

Po porwaniu Heleny, na prośbę Menelaosa, został naczelnym wodzem wyprawy Greków na Troję.

– zbiór praw, w którym uregulował ustrój polityczny, wprowadził charakterystyczne dla Sparty wychowanie (agoge) i wspólne posiłki.

Eurybiades (Sparta), Temistokles (Ateny) vs. Kserkses I (syn Dariusza)

nauczanie retoryki, polityki, filozofii oraz etyki. Także określenie nurtu filozoficznego występującego w Grecji w V i IV w. p.n.e., o orientacji humanistycznej i relatywistycznej.

Wiem, że nic nie wiem.

pisał dialogi filozoficzne m.in. Uczta, czyli O dobru [o miłości]

napisał ustrój polityczny Aten i Politykę.

państwo jest natur. formą społeczeństwa „człowiek jest z natury stworzony do życia w państwie” ustroje właściwe i ich odpowiedniki zdegenerowane monarchia (królestwo) tyrania arystokracja oligarchia politeja (właściwa demokr) demokracja (populist)

Kierował pracami rzeźbiarskimi na Akropolu ateńskim (447 p.n.e. - 438 p.n.e.); później w latach (437 p.n.e. - 432 p.n.e.) działał w Olimpii.

Atena Partenos, Zeus Olimpijski

Dyskobol

Liceum zawsze miało inny profil niż Akademia – koncentrowano się w niej na naukach szczegółowych, nie na dedukcyjnych.

j. Dzięki sukcesom w wojnach z sąsiadami powiększył terytorium państwa, tworząc z Macedonii silny organizm państwowy. Ojciec twórcy imperium macedońskiego, Aleksandra Wielkiego.

Nazwa pochodzi od trzech mów Demostenesa przeciwko Filipowi II Macedońskiemu wygłoszonych w IV wieku p.n.e. w okresie wzrostu potęgi macedońskiej. Tym samym mianem nazwał też swoje mowy przeciwko Markowi Antoniuszowi rzymski orator Cyceron

bitwa pomiędzy armią macedońską Filipa II Macedońskiego przeciw sprzymierzonym wojskom Ateńczyków i Tebańczyków.

armia macedońska Filipa II Macedońskiego przeciw sprzymierzonym wojskom Ateńczyków i Tebańczyków.

porozumienie grupy państw greckich, uczestników kongresu zwołanego po wojnie Macedonii z Atenami, Tebami i ich koalicjantami przez zwycięskiego władcę macedońskiego, Filipa II[2

Warunkami porozumienia były m.in.: -zachowanie powsz pokoju między wszystkimi uczestnikami traktatu zakaz występowania przeciw królowi Macedonii Filipowi II zakaz ingerencji w sprawy ustroj innych państw należały do niego wszystkie polis z wyj. Sparty

Ilirowie zaatakowali Macedonię, Aleksander wyruszył więc na pn i ich pokonał. pod nieobecność króla Demostenes zorganizował powstanie w Grecji. Aleksander przerzucił armię pod zbuntowane Teby zdobył i zburzył miasto a jego ludność sprzedał w niewolę.

Na polu zostali jedynie hoplici – najemnicy greccy, chcieli przejść na stronę Aleksandra, lecz zostali potraktowani jak zdrajcy, okrążeni i w znacznej części wybici. Niedobitki zakuto ich w kajdany i wysłano do niewolniczej pracy w kopalniach.

Macedonia przejęła kontrolę nad greckimi miastami położonymi w Azji Mniejszej potem Macedończycy i Grecy podjęli marsz na Fenicję, gdzie znajdowały się bazy floty perskiej.

Podczas pogoni Macedończycy zajęli perski obóz, gdzie zdobyli bogate łupy i pojmali matkę i żonę króla Persów oraz jego córki: Persja przestała być potęgą morską, gdyż straciła dostęp do M. Śródziem Macedonia zdobyła Syrię, pn Mezopotamię, Palestynę

oznacza skomplikowaną, trudną lub niemożliwą do rozwiązania sytuację, zwłaszcza społeczną lub polityczną, zaś określenie „przecięcie ...----” stało się synonimem rozwikłania takiej sytuacji prostym, acz niebanalnym i radykalnym posunięciem,

Według najpopularniejszej wersji legendy, Aleksander, gdy zorientował się, że węzła nie rozplącze w sposób konwencjonalny, dobył miecza i go po prostu przeciął. Według innej – wyciągnął dyszel, rozłączając w ten sposób części wozu[2

Straty perskie oceniali na 40 tysięcy, Dariusz II ucieka

W 490 p.n.e. dowodził wyprawą przeciwko Grecji, która ostatecznie zakończyła się klęską. \zorganizował sprawną administrację w swoim państwie, a także uczynił z aramejskiego oficjalny język Był monoteistą i oddanym czcicielem Ahura Mazdy,

Gdy Aleksander dowiedział się, że Filotas, syn Parmeniona, był zamieszany w spisek na jego życie, Filotas został skazany na śmierć i stracony, ale podobny los spotkał także Parmeniona, choć nie było bezpośrednich dowodów jego zdrady.

Dzieło przedstawia historię Laokoona i jego synów, zabitych przez węże morskie, opisaną w księdze II Eneidy.

W wyniku podbojów Aleksandra kultura grecka rozprzestrzeniła się na ziemie imperium perskiego. Kultura ta charakteryzowała się kosmopolityzmem, indywidualizmem i synkretyzmem religijnym. dominujący wpływ języka greckiego (koine) oraz greckich obyczajów

wywodzi się z dawnych wierzeń ludów indoeuropejskich, żyjących na terenach obecnego północnego Iranu. Muzułmanie nazywają jej wyznawców czcicielami ognia. Świętą księgą zaratusztrian jest Awesta,

Zaratusztrianizm był religią państwową w u imperium Sasanidów (obecny Iran i Irak). wywarł on wyraźny wpływ na judaizm, chrześcijaństwo oraz islam Jej upadek i wiąże się z ekspansją islamu,