Rozdzał XV Prawo przeciwwojenne

prawo przeciwwojenne

zespół norm utrudniających lub prawnie uniemożliwiających wybuch wojny

pakt paryski 1928

zakazywał uciekania się do wojny a i tak wybuchła II wojna światowa; pierwsza umowa wielostronna zawierająca bezwzględny zakaz wojny agresywnej między stronami

pakt paryski nie

wykluczał wojny obronnej

kiedyś ius ad bellum

uważane było za jeden z atrybutów suwerenności

ius ad bellom

prawo do wojny

od czasu wejścia w życie paktu paryskiego

wojna agresywna została usunięta poza prawo

prawo międzynarodowe przestało być

prawem wony i pokoju a stało się prawem pokoju i pokojowego współistnienia

fakt wybuchu II wojny swiatowej

poraz pierwszy był naruszeniem podstawowych zasad prawa międzynarodowego

dzięki paktowi paryskiemu

zbrodniarze wojenni mogli być sądzeni przez Trybunał Norymberski

system Organizacji Narodów Zjednoczonych jest

zbudowany na zasadzie bezwzględnego zakazu agresji

konwencje londyńskie o określeniu napaści

podpisane 1933

w świetle Konwencji londyńskich agresorem jest państwo ktore

1. wypowie wojnę innemu państwu 2. dokona najazdu 3. zaatakuje za pomocą sił 4. zastosuje blokadę morską 5. udzieli poparta zbrojny bandytom

pojęcie agresji

nie ma zastosowania w przypadku wojny domowej (tzw. wojny cywilnej)

Wg ONZ agresja to

użycie sił zbrojnych przez jedno państwo przeciwko suwerenności, integralności terytorialnej lub politycznej niezawisłości innego państwa lub też użycie ich w inny sposób niezgodny. postanowieniami KNZ

definicja agresji przyjęta przez zgromadzenie ogólne

nie ma mocy prawnie wiążącej podobnie jak inne rezolucje tego organu

bezpieczeństwo zbiorowe

system wspólnego zapobiegania agresji oparty na umowie międzynarodowej

system bezpieczeństwa zbiorowego może mieć

charakter uniwersalny (zakładać możliwość objęcia nim wszystkich państw) albo regionalny tzn. objęcie państw określonego regionu geograficznego

możliwość układów regionalnych przewiduje

Karta Narodów Zjednoczonych

centralne miejsce w systemie bezpieczeństwa zbiorowego ONZ zajmuje

Rada Bezpieczeństwa

na radzie bezpieczeństwa ona

spoczywa główna odpowiedzialność za utrzymanie międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa

Rada bezpieczeństwa opiera swoje uprawnienia na

delegacji władzy, której udzieliły wszystkie państwa należące do ONZ

rada bezpieczeństwa ma 2 rodzaje uprawnień

1. stwierdza zagrożenie pokoju, naruszenie pokoju lub dokonane aktu agresji 2. wydaje zalecenia lub decyzje o zastosowaniu środków przymusu

stali członkowie Rady bezpieczeństwa ONZ

5 mocarstw: Chiny, USA, Francja, Rosja, Wielka Brytania

rada bezpieczeństwa nie może podjąć żadnej decyzji

bez zgody wszystkich stałych członków

środa tymczasowe

nie są sankcjami, ich celem jest zapobieżenie zaostrzeniu sytuacji

RB ONZ

nie może posługiwać się siłami zbrojnymi członków ONZ

Wojskowy Komitet Sztabowy

organ pomocniczy Rady