PARADYGMAT POZYTYWISTYCZNY

John Austin

prawo jako rozkaz suwerena poparty przymusem, ojciec pozytywizmu

Hans Kelsen

normatywizm prawniczy - norma jest w centrum jego rozważań

Jurysprudencja analityczna i normatywna

prawo to czysta powinność - rozważania o prawie powinny być oderwane od badań empirycznych, jest czysto analityczne + pojęcie normy

Jurysprudencja psychologiczna i socjologiczna

badania nad psychiką sędziów - realizm prawny się tym zajmuje

Norma podstawowa

założenie czysto formalne - ona nie istnieje naprawdę - z niej wyprowadza się wszystkie inne normy

H.L.A. HART

wyrafinowany pozytywizm - doświadczenie totalitaryzmu - mniej radykalny pozytywizm

Paradoks bandytyzmu

gdy prawo to przymus, to prawo ma perspektywę bandyty, który wymusza posłuszeństwo, grożąc przemocą

Reguła uznania (rule of recognition)

uzasadnienie systemu prawnego - odpowiednik normy podstawowej Kelsena

Praktyka społeczna

użytkowanie prawa w społeczeństwie, akceptacja prawa przez społeczeństwo

Sędzia Herbert - (Herbert Hart)

. Gdy prawo nie daje jasnych odpowiedzi, sędzia musi samodzielnie „dopisać” normę, co może prowadzić do niesprawiedliwości lub subiektywnych ocen.

Sędzia Herkulesa (Ronald Dworkin)

jego decyzje często opierają się na luzie decyzyjnym (dyskrecjonalności). Gdy prawo nie daje jasnych odpowiedzi, sędzia musi samodzielnie „dopisać” normę, co może prowadzić do niesprawiedliwości lub subiektywnych ocen.