dicionário latino - polonês

latine - język polski

proprius polaco:

1. własny


Kupuję ten produkt na własny użytek.
Mam własny pokój.
Matematycy są jak Francuzi: cokolwiek im powiesz, przekładają to na własny język i wychodzi z tego zupełnie coś innego.
Kiedy się mieszka za granicą, lepiej rozumie się własny kraj.
Własny sukces dodał mu odwagi.
Na całym świecie nie znajdziesz takiego miejsca jak własny dom.
Ciasny, ale własny.
Kiedy skończyłem 15 lat, dostałem własny pokój.
Jesteś pełnoletni, musisz zacząć życie na własny rachunek.
Miałam własny biznes w Polsce
Mam własny sposób na rozwiązanie tego problemu.
Technologia 16-bitowa - nasz własny procesor.
Mieszkam we własnym mieszkaniu.
Ciężko pracowałam, ale mam już własny samochód.
posiadać, uznać, wyznać, własny, rodzony

Polonês palavra "proprius"(własny) ocorre em conjuntos:

Łacina kolokwium część 1
łacina medyczna

2. właściwy


To właściwy moment na tą wyprawę.
Powinieneś zjeść właściwy posiłek
Tu są twoje pieniądze. Zrób z nich właściwy użytek.
1. To właściwy kolor dla mojego typu urody. / 2. Słuchaj, nie sądzę aby to był właściwy moment... / 3. Tu jest właściwy mężczyzna dla mojej córki. / 4. Mama uważa, że to bardzo właściwe i praktyczne.
Jeżeli taki sposób ci podano, to prawdopodobnie on właściwy.

Polonês palavra "proprius"(właściwy) ocorre em conjuntos:

lacina podstawa anaty