dicionário hebraico - polonês

עברית - język polski

פקודה polaco:

1. rozkaz rozkaz


Żołnierz odmawia wykonania rozkazu.
Będę przyjmowała rozkazy tylko od mojego dowódcy.
To nie jest prośba, to rozkaz!
To jest rozkaz.
Otrzymali rozkaz powrotu.
Generał wydał rozkaz ataku na miasto.